Woensdagavond 5 mei

Het was een hele fijne dag. Bevrijdingsdag. Zoals gebruikelijk ging ik vanmiddag als eerste Heleen "verkennen". Tot mijn schrik lag ze me gewoon aan te kijken en volgde mijn gang door haar kleine kamertje en kneep onmiddelijk in mijn hand. Ik dacht dat ik gek werd en rende meteen naar de hal om Rudy te halen. Die kon bevestigen dat ik gek ben, want Heleen was gewoon aan het rusten, ook Wim en Marita zagen haar alleen rusten met zo nu een dan een stil half open oog. Heerlijk en ontspannen geluncht bij René en Carola. Fijn om zo gastvrij te worden ontvangen en het ritme even te breken. Het bezoek vanavond was niet anders dan de middag behalve dat ze leek te reageren op de binnenkomst van Leonie die hier vanavond is aangekomen.
Toch was het een bevrijdende dag. Juan Carlos kwam weer met zijn vertrouwde speech over het hebben van geduld en niet te ongedurig zijn. Maar hij sprak zijn overtuiging uit dat Heleen heel binnenkort in een hoger stadium van bewustzijn zou komen en dat haar verblijf op de intensive care zeker géén maanden gaat duren...
Dus toch weer een bijzonder positieve en emotionele dag.
Eric