Maandagnacht 17/18 mei

Vanmiddag sliep ons Heleentje. Een natuurlijke slaap, heerlijk om te zien. De dokter (Dr. Carlos Pascuccio) was zonder meer positief. Goede vooruitgang en we moeten alleen een beetje geduld hebben. Ze gaan nog een beetje klooien met de vochthuishouding omdat ze teveel vocht vasthoudt. Verder alles goed en positief. 's Avond was Heleen druk en bewegelijk. Veel bewegen met hoofd en benen. Positief want er zaten weer een paar nieuwe bewegingen tussen, echter vervelend om naar te kijken want je kon zien hoeveel kracht het kostte. Goede dag. Weer een kleine stap verder.

Ik zit bovenstaand verslag te doen aan mijn vrienden maar kan zien dat het bij Olaf verkeerd valt. Hij voelt als géén ander dat het positivisme uit mijn tenen moet komen en dat ik mij in alle bochten moet wringen om er een positieve slag aan te geven.
We stellen vast dat het eigenlijk allemaal gewoon helemaal kut is. En we janken. Doet niks af aan ons geloof in een goede afloop. Maar ondertussen is het gewoon kut en willen we onze Heleen terug. Veel tranen, veel knuffels, veel schouders. En dan toch weer een stukje beter.
En daarna zijn verjaardag. Veel drank, pret, een traantje en uiteindelijk een feest van vriendschap. Het was goed en heel mooi. Heleen werd node gemist.

Ik verheug me op de dag dat ik haar over deze avond kan vertellen.

In liefde voor Heleen.
Eric