Woensdagochtend 12 mei

Lieve Heleen,
Op de boot terug naar Denia bundel ik mijn gedachten. De afgelopen drie dagen ben ik bij je geweest en heb ik weer heel veel van je geleerd. Nog geen ander halve maand geleden vertelde je dat je meer aan het observeren bent in het leven en wat minder je mening deelt. Dat vond ik mooi om te horen, ook interessant. Wat een vriendin ben
je voor me en wat ben ik blij dat ik de afgelopen dagen bij je kon zijn.

Ik heb je moeder Rudy, je broer Wim, je zus Dineke, je vriendinnen Leonie en Elsbeth heel veel beter leren kennen. Drie dagen bij elkaar onder de pannen, ik ging vanmorgen weg en opeens was er een hele hechte band. Eric, wat een super kanjer van een vriend heb je, groot ontzag voor zijn rust en vastberadenheid en wat een schat. Vanmorgen
heeft hij me naar de boot gebracht. De zorg waarmee hij jou, jouw familie, en al je vrienden en vriendinnen omringt is meer dan gigantisch. We hebben net nog samen bloemen gekocht, een kop koffie gedronken en een fijn gesprek gehad. Ik heb ontzettend veel ontzag voor hem, wat een schat is hij.
En hoe gaat het met jou? Hoe waren de afgelopen dagen? De eerste keer dat ik je zag moest ik een beetje schrikken, zoals we wel vaker zeggen, een blik zegt meer dan 1000 woorden. Ik heb met tranen in mijn ogen zachtjes met je gepraat, verteld over de yoga school, over het leven, over relaties en dat jij straks weer met je voeten in het
zand staat. Lekker een beetje yoga doen. Ik merkte dat je oog open was en even later je andere oog ook. We hadden geen oogcontact maar ik weet dat jij wist dat ik er was. Ik ben bij je gebleven en even later heb ik Eric gehaald. Eergisteren was je heel onrustig, een hoge hartslag, je was volop aan het knokken, je trok constant je benen op, een beetje krampachtig, je had het moeilijk. Minder fijn om dit mee te maken maar ook blij dat je zo actief kan zijn. Je hartslag liep op maar werd lager toen ik samen met je zei ; ‘adem in…..adem uit’, ‘adem in….. adem uit’, adem in …. adem uit’. De doktoren vertelde Eric en Wim dat je alleen actief bent als wij er zijn. Doe maar rustig aan, neem de tijd, de tijd die jij nodig hebt.
Gistermiddag lag je rustig te slapen, nog verdoofd omdat je ‘s ochtend een tracheotomie gehad had. Het mooie, je eindelijk weer eens normaal en ontspannen zien ademen zonder een buis in je mond. Het doet je goed, rustig en heel ontspannen, vertrouwde Heleen.
Nu op de boot terug, ik kijk uit het raam en zie de vuurtoren van Formentera, jij ligt lekker te slapen of hebt wellicht je ogen half open en luistert een naar de muziek op je ipod. Michael Franti hoop ik, a Free World en Everybody has to live together. Tegen Eric heb ik gezegd dat ik over twee weken terug ben. Ik ben blij met je, wat
een vriendin ben je voor me, jij hebt de regie en voor ons allemaal is dit een hele grote les in pluk de dag. Heleen, dank je wel, heerlijk dat ik bij je kon zijn, tot heel snel, ik hou van je.

Roel