Paradox. Tracheotomie. Moeilijke woorden, moeilijke beslissingen.
Heleen was daarnet rustig slapende en dat is, zelfs volgens de dokter, goed. De paradox is dat je ook wil dat ze lekker slaapt en uitrust van het gevecht wat zich aan de binnenkant afspeelt. Maar je wil ook dat ze haar ogen open doet en op commando in handen knijpt zodat ze dat sneetje in haar keel niet hoeft te krijgen. De dokter zit in eenzelfde spagaat, hij moet ons voorbereiden en gerust stellen ten aanzien van die ingreep maar hij wil het ook proberen te voorkomen. Morgen is haar laatste kans op het voorkomen van een tracheotomie en nou is het toevallig morgen bevrijdingsdag. Dat zou toch te toevallig zijn als....? En zo'n tracheotomie heeft ook wel weer allerlei andere voordelen en ook daarmee kunnen we blij zijn. Heleen neemt haar eigen tijd en tempo en dat is aan alle kanten goed.
Eric
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten