Woensdag 26 mei

Lieve mensen,

Hoe fijn om hier zo dichtbij Heleen te zijn geweest....!
De ochtenden gaan voorbij met Eric’s koffietjes, Mo’s versgeperste sinaasappelsap, Harry’s citroencake en mijn appeltaart zo maken we ons klaar om naar het ziekenhuis te gaan. Op de ‘wacht’-trap (& 2 stoeltjes...) begroeten en maken we een praatje met de mensen met ieder hun eigen verhaal van een dierbare achter de ICU deuren. Eric gaat als eerste naar binnen om zijn liefje goedemorgen te kussen en te kijken hoe het met haar gaat. Daarna verdelen we de tijd over Mo/Harry/Syb en als afsluiting van het uur gaat Eric haar nog een kusje brengen.

De bezoeken zijn overweldigend en emotioneel, dit diepe gevoel kende ik niet.
Spanning maar ook angst voor je eigen emotie.
Heleen is een beetje wakker; ze kijkt, ziet me, glimlacht ik geef haar een kusje op haar voorhoofd streel haar wang, haar korte haren (prachtig grijs peper en zout, wat haar eigenlijk heel goed staat!) een traantje over haar wang. Ik vertel haar van alles en nog wat met hier en daar een grapje ze reageert op wat je verteld met een glimlach of een knikje ik geef haar kusjes van Helena, Anna en van Gijs op haar voorhoofd en blijf maar strelen. Je ziet aan haar dat ze moe wordt van de inspanning ik leg mijn hand op haar rechterwang en mijn andere hand op haar voorhoofd zing mijn kleine liedje voor haar (wat ik iedere keer voor haar zing) ze sluit haar ogen, dan draait ze haar mond richting mijn handpalm en kust mijn hand, ontzettend blij en ontroerd geef ik haar een dikke kus op haar mond en spreek haar moed in, wat is ze aan het knokken, ze doet het zooo ontzettend goed! In dit 1e bezoek heb ik het meeste contact gevoeld, ieder bezoekje is weer anders, soms heel actief met haar benen en hoofdbeweging en soms slaapt ze een natuurlijke diepe slaap. Het werd steeds fijner om gewoon bij haar te zijn... te kletsen, te strelen, te zingen kortom:
‘to cuddle’ haar zoveel & lang als mogelijk!
Gisteren was een heel fijne dag, Eric mocht helpen bij de fysiotherapie (een –zo verdiend!- cadeautje voor hem om een half uurtje langer bij en met haar te mogen zijn en eindelijk fysiek iets te kunnen doen!). Dr. Juan Carlos onderstreepte later ook hoe belangrijk het is om naast de fysio techniek, de aanraking ook het gevoel -het hart; de liefde voor Heleen- zijn volle werk te laten doen...

De 5 dagen zijn voorbij gevlogen, we leefden van bezoek naar bezoek met tussendoor heerlijke lunches op verschillende strandjes en als afsluiting van de dag fijne dinertjes in de leuke tentjes op het eiland.

Groot respect voor jou Eric, je bent meer dan een geweldige lieverd voor ons aller liefje Heleen, stap voor stap en dag voor dag waarin jij je hart volgt met Heleen samen...

Liefs SYBX