Heleen heeft een nieuwe kamer! Met daglicht. Lijkt een detail maar het is een belangrijk onderdeel bij neuro-revalidatie, dat het bewustzijn van dag en nacht terug komt. Kan natuurlijk ook met het gewone licht op de box maar met echt daglicht is veel fijner. Ze heeft zelfs iets van een uitzicht en ramen die open kunnen (weet niet of dat mag, komen we vanzelf achter).
Verplaatsing van de intensive care af, is voorlopig niet aan de orde. Ze heeft nog steeds die tracheo (buisje in keel) nodig en zolang zij zo hard worstelt en vecht, heeft ze ook 24 uur per dag waakzaamheid nodig. Ze is nu dermate bewegelijk dat als je niet op past, zij zich in een ogenblik uit bed wurmt. Zij ligt vastgebonden aan handen en voeten, klinkt cru maar is gewoon een noodzakelijk kwaad. Maar bij mijn bezoek maak ik haar altijd los voor de massage en fysiotherapie. En vanaf dat moment is het echt oppassen geblazen. Moet er ook een beetje om lachen en ook zij heeft pret bij haar ontsnappingspogingen. Worstelen we toch soms samen.
Ik zou haar zo graag willen helpen ontsnappen. Buis, sonde en infuus eruit, zij in een rolstoel en dan heel hard naar het strand rijden. Dát lijkt mij de beste revalidatie....
Maar we vertrouwen nog even op de goede doktoren en lieve verpleegsters. Hebben geduld en houden moed.
Liefs
Eric
PS Ik ging gisteren bij de verpleging klagen dat ze géén uitzicht op zee had terwijl dat wel in de reisbrochure stond... Toen ik vandaag met gebak aankwam als dank voor de nieuwe kamer en voor verjaardag Syb, klaagden zij dat wij hun te dik maakten...
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
dag
BeantwoordenVerwijderenlicht
als in welkom