Zondagmorgen 27 juni

Lieve vriendinnen en vrienden,

Heleen is terug in Amsterdam. Gisteren ben ik op bezoek geweest in het St. Lucas Andreas. Wat is ze vooruit gegaan in die anderhalve week waarin ik haar niet gezien heb. Ongelooflijk! De verpleegkundigen hebben wel met haar te doen omdat ze vanwege de M.R.S.A. (Meticilline Resistant Staphylococcus Aureus) in isolatie op de intensive care moet liggen. Via een sluisje mag je bij haar naar binnen. Als je weggaat je handen met alcohol wassen en spoorslags uit het ziekenhuis verdwijnen.
Ik werd door Paul en Dineke gebracht en trof Eric voor de hoofdingang. Eenmaal binnen begon Eric gelijk te onderhandelen over de bezoektijden. En de vriendelijke verpleegkundige ging daar aardig in mee. Ik vroeg of haar zus haar dan ook even mocht begroeten en dat werd toegestaan. Dineke was helemaal perplex over haar vooruitgang. "80 % beter" zei ze. Eric was teleurgesteld dat ze weer sonde voeding kreeg. Hij had haar op Ibiza al zelf gevoerd en zelfs in het vliegtuig uit een kopje laten drinken. De verpleegkundige zei dat ze er aandacht aan zouden schenken. Ook zouden ze een logopedist inschakelen. Eric beschermt Heleen als een leeuwenmoeder haar welp. Sorry Eric, maar een leeuwenvader zou een slecht voorbeeld zijn. Binnen bij Heleen nam Eric gelijk zijn verzorgende taak weer op zich. Ik vroeg haar of ze tevreden was over dokter Eric. Jullie hadden dat meesmuilende lachje moeten zien, waarop dokter Eric dreigde met z'n vinger. De humor is echt terug. Hopelijk mag ze snel naar Heliomare.

Veel liefs,

Rudy